Vrijwel alle organisaties zijn verplicht om een register van de verwerkingsactiviteiten bij te houden. Met andere woorden, organisaties moeten een verwerkingsregister hebben. Wij merken dat organisaties niet altijd een verwerkingsregister hebben, en er ook tegenaan hikken om het register te vullen.

Het is een document waar veel organisaties tegenaan hikken: de verwerkersovereenkomst. Over de inhoud van dit document wordt veel onderhandeld. Er zal maar wat gebeuren met persoonsgegevens van jouw organisatie, of juist de persoonsgegevens van jouw klanten.

Datalekken halen steeds vaker het nieuws. Of het nou gaat om inzage in een medisch dossier van een bekende Nederlander, een grootschalige ransomware-aanval of het bemachtigen van persoonsgegevens van miljoenen autobezitters.

Betrokkenen hebben recht op inzage van hun persoonsgegevens. Dit volgt uit artikel 15 van de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG). Met dit recht op inzage kan een betrokkene controleren welke persoonsgegevens door een organisatie worden verwerkt en of deze persoonsgegevens wel kloppen.

Wanneer je als organisatie wil meten hoe de website wordt bezocht, of graag ‘gericht’ wil adverteren, zijn cookies een uitstekend middel. Maar waar dien je als organisatie nu rekening mee te houden wanneer je (nieuwe) cookies inzet op je website?

Een privacy statement of een privacy- en cookieverklaring hebben we allemaal weleens op een website gezien. Daarin lees je wat de organisatie doet met jouw persoonsgegevens als websitebezoeker of als klant. Maar de interne privacyverklaring wordt vaak vergeten.